ကေဵာင်းသူ ကေဵာင်းသားမဵားထံမြ စာမေးပြဲမေးခြန်းဖိုး ဆရာတြေကောက်ခံ

ရြမ်းူပည်နယ်အတြင်း ကုန်စေဵးိံြန်းတြေ အဆမတန် ဋ္ဌကီးမားနေတဲ့အတြက် လခစား ဝန်ထမ်းတြေ အနေနဲႛ အခုလို လုပ်ုကတာူဖစ်ေုကာင်း အဲဒ္ဘီမိြႚခံကပဲ ဆက်ေူပာပၝတယ်။

္ဘမိြႚခံ။    ။ “စားရေးသောက်ရေးကစ တူပည် ၁၀၀၀၊ တခဵိြႚဆိုရင် မစားရတဲ့လူလည်း ရြိတာပေၝ့၊ ထမင်းဆို ထမင်းပဲ ဝက်သားတောင် ဝယ်မစားိံိုင်ဘူး၊ ဝက်သားလည်း အခုက ၂၀၀၀ဆိုတာက လူမဵားရင် တနပ်မရြိဘူး၊ ္ဘပီးတော့ အဆီတေခြဵည်းပဲ၊ ုကက်သားလည်း ၆၀၀၀၊ ဒီလိုမလုပ်လည်း ဆရာဆရာမလည်း ဘာနဲႛစားမလဲ၊ သူတိုႛလည်း ကဵပ် ၃သောင်းကေဵာ်ပဲ ဆိုတော့၊ ကဵပ် ၃သောင်းဆိုရင် ဆန် သုံးအိုးဝယ်လိုက်ရင် ္ဘပီး္ဘပီလေ။ ကုန်္ဘပီလေ။ ဆီ တပုလင်းဆိုရင် ၂ထောင်ရော၊ ဆေးဆိုရင်လည်း တခၝထိုး တလုံးဆိုရင်လည်း တခၝထိုးရင် ၂၅၀၀၊ ၃၀၀၀က သြား္ဘပီလေ။ ဆေးကလည်း ဈေးဋ္ဌကီးတာကိုး၊ အဲဒီလိုမဵိြးပေၝ့။”

တာခဵီလိတ် နယ်စပ်မြာဆိုရင်လည်း နယ်စပ်ူဖတ်ကေဵာ်ခြင့် လက်မြတ်တေကြို အရင်လို ူမန်ူမန်ဆန်ဆန် လုပ်မပေးပဲ အခဵိန်နောက်ကဵမြ လုပ်ပေးနေေုကာင်း ဝန်ထမ်းတေအြနေနဲႛ အပိုဝင်ငေရြအောင် လုပ်ဆောင်နေတဲ့အတြက် ခရီးသည်တြေ အနေနဲႛ အခက်အခဲ တြေႚရတယ်လိုႛ နောက်ထပ် ္ဘမိြႚခံတဦးက ဆိုပၝတယ်။

အူခား္ဘမိြႚခံ။     ။ “အရင်တုန်းက ကဋ္ဋန်တော်တိုႛ သြားလိုႛရြိရင် နယ်စပ်ူဖတ်ကေဵာ်ခြင့် လက်မြတ်လုပ်္ဘပီး တန်းထြက်ပေၝ့နော်၊ လက်မြတ်လုပ်ရတာ လြယ်ကူတယ်လေ၊ ကြန်ပဵတြာနဲႛ ဆိုတော့လေ၊ ကြန်ပဵတြာထဲ ထိုးထည့်လိုက်၊ ထြက်လာတော့ တန်း္ဘပီးတော့ ကိုယ့်လက်မြတ်ယူ္ဘပီး ကိုယ်ထြက်သြားပေၝ့၊ အခုဟာက လက်မြတ်လုပ်ရင် မနက်ပိုင်းတပိုင်းလောက် ကုန်တယ်၊ ကြန်ပဵတြာ ကောင်းတယ်၊ ဒၝမမြဟုတ် သူတိုႛဖာသာသူတိုႛ ႟ိုက်္ဘပီး လုပ်ပေၝ့ဗဵာ၊ မလုပ်ပဲနဲႛ ိံြစ်လလောက် ကြန်ပဵတြာ ပဵက်တယ်ဆို္ဘပီးတော့ ုကားပေၝက်မြ တရက်ူခား၊ ိံြစ်ရက်ူခား၊ ဖမ်းဖမ်း္ဘပီး လုပ်သြားတာ၊ သူတိုႛ ုကားပေၝက်ရြာတာ ူင်္ပံနာမရြိဘူး၊ သြားလာတဲ့ခရီးသည်တေကြ တအား ဒုက္ခရောက်ကုန်တာပေၝ့။ အဲဒီမြာ။”

 တာခဵီလိတ်္ဘမိြႚနယ်က ္ဘမိြႚခံတဦးေူပာသြားတာပၝ။