လူထုဒေၞအမာ ၉၃ ိံြစ်ေူမာက်မြေးနေႛ

ဆရာညီပုလေး။   ။ "နယူးစီဗြီလိုင်းမြာရြိတဲ့ မဟာဝိသိဒ္ဌၝရုံ ကေဵာင်းမြာ ူပလြုပ်ပၝတယ်။ ဝိသိဒ္ဌၝရုံ ဆရာတော်ဋ္ဌကီး အမြြးရြိတဲ့ သံဃာတော်အပၝး ၁၈၀ ကို ဆြမ်းကပ်ပၝတယ်။ နောက်္ဘပီးတော့ အရပ်ရပ်က့ကလာတဲ့ ပုဂ္ဂိြလ်တေကြိုလည်း ထမင်းနဲႛ တည်ခင်းဧည့်ခံ ပၝတယ်ခင်ဗဵ။ စ္ဋိံယား ဦးသိန်းမောင်က သူလုပ်ထားတဲ့ စီဒီလေးတခုလည်း အမေ့ကို သတိရ္ဘပီးတော့ ဂုဏ်ူပ္ဘြပီးတော့ ရြင်းူပ၊ ဖြင့်ူပပၝတယ်။ ူမန်မာ့တူရိယာပင်္စည်းနဲႛ ပတ်သက်တဲ့ သူလုပ်ထားတဲ့ စီဒီလေးတခဵပ်ရြိပၝတယ်၊ အဲဒၝလေး အမေ မုကည့်လိုက်ရလိုႛ အင်္မေီြန်ုကား လမ်းႌြန်တဲ့အတိုင်း သူလုပ်ထားတဲ့ အတိုင်း ူပပၝတယ်။"

အမေလူထုဒေၞအမာ မြေးနေႛကို စာရေးဆရာတေထြဲက ဆရာမောင်မိုးသူ၊ ဆရာ ကိုလေးအင်းဝဂုဏ်ရည်၊ ကဗဵာဆရာ ုကည်အောင်၊ ဆရာမ သန်းူမင့်အောင်၊ ကာတြန်းဆရာ အော်ပီကဵယ်၊ ကဗဵာဆရာ မင်းထက်မောင်၊ ဆရာကေဵာ်ရင်ူမင့်၊ ဆရာဆူးငြက် စသူဖင့် စာရေးဆရာ အမဵားအူပား လာုကတယ်လိုႛ ဆရာညီပုလေးက ေူပာပၝတယ်။ လူဋ္ဌကီးရောဂၝနဲႛ အမေရြိတုန်းက အေူခအနေနဲႛ အမေမရြိတော့တဲ့နောက် မြေးနေႛလုပ်ရတဲ့ ခံစားခဵက်နဲႛ ပၝတ်သက်လိုႛ ဆရာညီပုလေး ေူပာူပပၝတယ်။

ဆရာညီပုလေး။   ။ "့ကလာုကတဲ့ ပုဂ္ဂိြလ်အားလုံးက အမေ့သတိရုကပၝတယ်။ ဒီနေႛ နောက်္ဘပီးတော့ ဋ္ဌကိြးစား္ဘပီးတော့ အတတိံိုင်ဆုံး လာုကပၝတယ်။ စီးပြၝးရေး ခက်ခဲနေတဲ့ ုကားက တော်တော်စုံစုံညီညီ လာုကပၝတယ်။ အားလုံး စေတနာမေတ္ဇာ ထားုကတဲ့အတြက် အမေ့ရဲႛ အခမ်းအနားဟာ အောင်အောင်ူမင်ူမင်လေး ္ဘပီးတဲ့အေုကာင်းပၝပဲ။

ဒၝကတော့ ဆရာညီပုလေးေူပာသြားတာပၝ၊ အမေဟာ စာရေးဆရာသာမက ူပည်သူက လေးစားခဵစ်ခင်တဲ့သူ ူဖစ်တဲ့အေုကာင်း စာရေးဆရာ ကေဵာ်ရင်ူမင့်ကလည်း မြတ်ခဵက်ူပပြၝတယ်။

ဆရာကေဵာ်ရင်ူမင့်။ ။ "စာရေးဆရာတင်မကဘူး သူက ူပည်သူလူထုကို ခဵစ်ခဲ့တယ်။ ူပည်သူလူထု ရြေႛကနေ ရပ်ခဲ့တယ်၊ အဲတော့ စာရေးဆရာတြေ အပၝအဝင် ူပည်သူ လူထုကလဲ အမေ့ကို ခဵစ်တာပၝပဲ။ အဲတော့ အမေမရြိပေမဲ့လည်း အမေ့ မြေးနေႛတော့ မြတ်မြတ်ရရ ရြိနေုကတာပၝပဲ အမေ့ရဲႛ စေတနာ မေတ္ဇာကို ူပန်္ဘပီးတော့ တုံႛူပန်တဲ့ သဘောပၝပဲ။ နောက်တခုကတော့ အနယ်နယ် အရပ်ရပ်မြာရြိနေုကတဲ့ အမေ့ကို ခဵစ်ခင် လေးစားတဲ့ သူတေကြ အမေ့မြေးနေႛကို အေုကာင်းူပ္ဘြပီးတော့ အခဵင်းခဵင်းတြေႛုကရတယ်၊ ဆုံုကရတယ်၊ စာပေစကား ေူပာုကရတယ်။ ဒီအလေ့အထ အစဉ်အလာလေးက ရြိနေတော့ အမေမရြိတော့ပေမယ့် အမေ့မြေးနေႛမြာ မြတ်မြတ်ရရရြိ နေအုံးမြာပၝပဲ။ ကဋ္ဋန်တော်တော့ အဲလို ူမင်ပၝတယ်ခင်ဗဵ။"

စာရေးဆရာမဋ္ဌကီး လူထုဒေၞအမာရဲႛ သားတယောက်ူဖစ်တဲ့ ဗမာူပည် ကြန်ူမနြစ်ပၝတီက ေူပာရေးဆိုခြင့်ရြိသူ ရဲဘော်ဖိုးသံခေဵာင်းကလည်း သူႛအမေကို အင်မတန် သတိရနေတယ်လိုႛ ေူပာပၝတယ်။

ဖိုးသံခေဵာင်း။    ။ "ဒီကနေႛဟာ အမေ မရြိတော့တဲ့နောက်မြာ ပထမဆုံးအမေ့ရဲႛ မြေးနေႛ ူဖစ်ပၝတယ်။ အဲတော့ ဒီနေႛမြာ ကဋ္ဋန်တော်ဟာ အမေ့ သားတယောက်အနေနဲႛ တင်မကပဲ ဗမာူပည်သား တယောက်အနေနဲႛ လြမ်းတာရော၊ တမ်းတတာရော ဗမာူပည်မြာ ဆက်ရြိ စေခဵင်သေးတာရော အဲဒီဟာတြေ အကုန်လုံး ရော့ပမ်း္ဘပီး ခံစားရပၝတယ်။ ဒၝအမြန်အတိုင်း ေူပာရရင် ကဋ္ဋန်တော့အနေနဲႛ ဒီကိင်္စကို မစဉ်းစားမိအောင်တောင် နေရပၝတယ်။ ဘာပဲူဖစ်ူဖစ် ဗမာူပည်သားတေဟြာ အခုထက်ထိ ကဋ္ဋန်တော့အမေကိုလည်း မမေ့ဘူး၊ ကဵန်တဲ့ဗမာူပည်က လေးစားအပ်တဲ့ပုဂ္ဂိြလ်တြေ ရြေႛဆောင်လမ်းူပ ပုဂ္ဂိြလ်တေကြို ဘယ်သူႛကိုမြ မမေ့ပဲနဲႛ ဆက်လက်္ဘပီး တိုက်ပြဲဝင်နေုကတာကို ူမင်ရတဲ့အတြက် အမဵားဋ္ဌကီးပဲ အမေ့အတြက် ရောအားလုံးအတြက်ရော ဂုဏ်လဲယူပၝတယ်။ ဒီံိုင်ငံသား ူဖစ်ရတာ ကဋ္ဋန်တော်ဂုဏ်လဲယူပၝတယ်၊ ဒီလူတေနြဲႛ အတူတူ တိုက်ဖေၞတိုက်ဖက်ူဖစ်ရတာ ဂုဏ်လဲယူပၝတယ်၊ အခုအခဵိန်အခၝမြာ ရန်သူက ူပင်းူပင်းထန်ထန် ိံြိပ်ကြပ်တိုက်ခိုက်နေတဲ့ အခဵိန်မြာ ကဋ္ဋန်တော်အမဵားဋ္ဌကီး အမေ့ကို သတိရမိပၝတယ်။ အမေရြိရင် အမေလည်း ေူပာနေမြာပဲလိုႛပဲ အောင့်မေ့ပၝတယ်။"

လူထုဒေၞအမာရဲႛအဝေးရောက်သား ရဲဘော်ဖိုးသံခေဵာင်းရဲႛ ရင်ဖြင့်ခံစားခဵက်ူဖစ်ပၝတယ်။ စာရေးဆရာမဋ္ဌကီး လူထု ဒေၞအမာဟာ ၁၉၃၆ ဒုတိယ ကေဵာင်းသားသပိတ်မြာ အဂဿလိပ်ကိုလိုနီ လက်လက်က သပိတ်မြောက် ကေဵာင်းသူူဖစ်ပၝတယ်။ ဘာသာူပန်၊ ဝတ္ဇတြို၊ ဆောင်းပၝး စာအုပ်ေူမာက်မဵားစြာကို ရေးသားခဲ့သူူဖစ်ပၝတယ်။ မကြယ်လြန်ခင် ကာလတ လ္တေွာက်လုံးမြာ ူမန်မာ့ိံိုင်ငံရေး အုကပ်အတည်းေူပ လည်ဖိုႛအတြက် အတိုက်အခံ အဖြဲႛတေနြဲႛ တြေႛဆုံဆြေးေိံြးဖိုႛလို တဲ့အေုကာင်း ူမန်မာစစ်အစိုးရတိုႛ ကြယ်လြန်ခဵိန်အထိ တိုက်တြန်းခဲ့သူူဖစ်ပၝတယ်။ ဆရာမဋ္ဌကီးလူထုဒေၞအမာကို စစ်အာဏာရြင်အောက်မြာကဵရောက်နေတဲ့ ူပည်သူလူထု ဖက်ကနေ တလ္တေွာက်လုံး ရပ်တည်သြားခဲ့တဲ့ စာရေးဆရာမ တစ်ယောက်အူဖစ် လူအမဵားက အသိအမြတ် ူပြုကပၝတယ်။